Rendgen predstavlja dijagnostičku metodu koja uz pomoć rendgenskih, odnosno X-zrakova, može stvoriti sliku svih unutrašnjih delova tela. Ti zraci prolaze kroz telo, odnosno kroz kožu i mišiće, potom i kosti, stvarajući kontrast na slici koja se najčešće stavlja na film.

Ovi snimci se zasnivaju na elektromagnetnom zračenju, tako što talasi koji nisu vidljivi oku, prolaze kroz telo. Prolazeći tako kroz višeslojne delove tela, apsorbuju ih u različitim jačinama. Tako se kosti jasno vide na snimcima, jer blokiraju zrake u najvećoj meri, dok se druga tkiva prikazuju tamnije.

Rendgen predstavlja pravu revoluciju u medicini, jer je omogućio uspostavljanje mnogih dijagnoza, što ranije nije bilo moguće. Kao bezbolna i brza metoda, napravio je veliki pomak za doktore i sam proces povezivanja i shvatanja mnogih tegoba.

Ključni su za rano otkrivanje bolesti, kao i praćenje njenog napretka ili efikasnosti terapije. Medicina danas ne bi bila ista da nije došlo do ovog otkrića, koje zasigurno spašava veliki broj života svakodnevno, a njegove mogućnosti za uspostavljanje dijagnoza sežu daleko.

Detaljno snimanje zuba

Snimanje zuba rendgenom predstavlja jednu uobičajenu stomatološku proceduru uz pomoć koje se vrlo lako može prepoznati uzrok problema. Snimanje zuba pokazuje kakvo je stanje ne samo samih zuba, več i celokupne vilice i tkiva koja je čine.

Pošto nije moguće da se veliki broj problema sa zubima, kao ni drugih zdravstvenih problema, vidi golim okom, snimanje zuba, odnosno rendgen predstavlja glavno dijagnostičko sredstvo. Snimanjem zuba se mogu videti karijes, oštećenja samog korena, bilo kakve infekcije, ili zubi koji nepravilno rastu.

Tako stomatolog može najbolje utvrditi koji je problem u pitanju i kako treba da mu pristupi. Različitim načinima snimanja zuba se mogu utvrditi stanje korena, postojanje bilo kakve infekcije, potom način na koji rastu, kako se preklapaju, kakav je zagrižaj i položaj vilice.

Analizom snimaka se mogu utvrditi i precizno isplanirati različiti stomatološki zahvati, pa zbog toga snimanje ima veliku važnost pri rešavanju svih problema te vrste, pogotovo kada uzmemo u obzir važnost oralnog zdravlja.

Pregled pluća

Pored snimanja zuba, još jedna stvar na koju pomislimo kada čujemo reč rendgen, jesu upravo pluća. Ova metoda, drugačije poznata pod nazivom rendgen grudnog koša, ili stručnije RTG toraksa, predstavlja način za utvrđivanje opšteg stanja pluća, kao i srca, grudnog koša i krvnih sudova.

Veliki deo zdravstvenih problema koji pogađaju kardiovaskularni i disajni sistem je moguće dijagnostikovati upravo korišćenjem ove metode. Najčešće se koristi kako bi se otkrila upala pluća, odnosno pneumonija, potom bronhitis, hronične bolesti pluća, rak pluća, nakupljanje tečnosti oko pluća, ali i kako bi se proverila pre neke druge operacije.

Gledanjem snimaka se mogu utvrditi sve nepravilnosti i odstupanja, bilo kakvo prisustvo tečnosti, senke, ili znaci infekcije ili oštećenja. Uz to je moguće da doktor proceni kakvo je opšte stanje pluća, potom i koje je veličine srce i kojeg je oblika, ali i kako izgledaju krvni sudovi u tom delu.

Stanje kostiju i zglobova

Ovom metodom se može pregledati i koštani sistem, proceniti zdravlje kostiju, otkriti da li postoji neka vrsta preloma, dislokacije, upale, artritisa ili pak tumora, odnosno mogu se uočiti sve napravilnosti koje eventualno postoje.

Pregled se vrši kada se desi neka vrsta pada ili istegnuća, kako bi se proverilo da li postoji prelom ili uganuće, kako bi se doktori uverili da je kost u svom normalnom položaju, a ukoliko to nije slučaj, preduzimaju se druge mere kako bi ona pravilno zarasla kasnije.

Mogu se videti i različite promene u zglobovima, formiranje nekih koštanih izraslina, ili oštećenja usled artritisa. Takođe, mogu se videti i kosti koje gube gustinu, odnosno može se identifikovati i osteoporoza, koja je svojstvena starijim pacijentima.

Otkrivanje smetnji digestivnog trakta

Lekari na ovaj način mogu videti i organe probavnog sistema, odnosno želudac, jednjak, debelo i tanko crevo, pa tako otkriti i bilo kakve abnormalnosti, smetnje i čireve. Sve se češće koristi i kako bi se identifikovali polipi i tumori, kao i Kronova bolest i kila, odnosno hernija.

Ono što razlikuje ovaj rendgen od ostalih, jeste to što je ovde potrebno kontrastno sredstvo pod nazivom barijum sulfat, kako bi mogli bolje da se vide svi organi na samom snimku. To se radi upravo zato što su meka tkiva jako teško vidljiva na standardan način.

Dakle, recimo za pregled želuca i tankog creva, potrebno je da pacijent popije barijum pre snimanja, kako bi detaljno mogli da se vide zidovi želuca, kao i tankog creva, a sve u cilju otkrivanja potencijalnih čireva, upala ili blokada.

Ovde se takođe nakon snimanja  procenjuje sam izgled i struktura probavnog sistema, što može pokazati pravu dijagnozu, pa doktor može započeti sa davanjem neophodne terapije, ili pak savetima za bolju ishranu, ukoliko to može rešiti problem.